środa, 5 lipca 2017

"Wszystkie twoje marzenia" Agata Czykierda-Grabowska

Młodość powinna być siłą, okresem beztroski, szaleństw i odwagi. Młodość jest jedna i nie powinno się jej pomijać, zapominać i przeczekać. Tu i teraz. Życie jest tylko jedno. To czas aby się wyszumieć, wyszaleć, poczuć wolność, motyle w brzuchu, zakochać się. To ten etap naszego życie gdzie można popełniać błędy, rezygnować i spełniać najbardziej dziwne marzenia...




Dwoje młodych studentów, którzy niedawno rozpoczęli nowe życie w stolicy poznaje się w dość niecodziennych okolicznościach. Maja postanawia utopić swoje stare auto w Wiśle, a los właśnie wtedy stawia na jej drodze Kamila. Od słowa do słowa między nimi pojawia się relacja przechodząca w przyjaźń, jednak dziewczyna stawia granice tej znajomości i zmusza chłopaka do złożenia obietnicy - "obiecaj mi, że nigdy się we mnie nie zakochasz."
Bardzo cienka granica między nimi zostaje naruszona. Czy w takich okolicznościach przyjaźń jest możliwa? Czy to wystarczy Kamilowi? I dlaczego Maja ma krótkoterminowe plany na przyszłość?

Szum medialny, który pojawił się wokół tej książki oraz refleksyjne "Jak powietrze" autorki sprawiają, że apetyt wzrasta, a oczekiwania są dość spore. Nie da się ukryć, że o książce słyszał prawie każdy, okładkę zapewne większość z Was również kojarzy. A z czym spotykamy się w środku? Czy głośna reklama, która przyciąga uwagę każdego książkoholika jest adekwatna do jakości lektury?

Ale od początku.
Maja to typowa, szalona studentka. Trzeba przyznać ma charakter i to zadziorny. Jednak jej osobowość jest bardzo kolorowa - można tutaj odnaleźć wszystkie kolory tęczy. Humor, poczucie dystansu, inteligencję, kobiecość, delikatność, energię, optymizm, strach, bezradność, szaleństwo - tak można opisać na szybko dziewczynę. Powiem szczerze, jako bohater została stworzona idealnie. Ma swoje lęki i fobie, ma marzenia, plany i wątpliwości. Jak każdy z nas.

Kamil to dość opanowany bohater. Z jednej strony bardzo dorosły emocjonalnie, z drugiej strony opanowany przez hormony młody mężczyzna, który przy Mai nie potrafi utrzymać rąk przy sobie. Ambitny, troskliwy, opiekuńczy, szczery, uczciwy, uparty, wesoły. Tak można w skrócie wymienić jego najważniejsze cechy. Kamil również w swojej codzienności widzi widmo przeszłości, które blokuje go w wielu kwestiach życiowych. Jednak dzięki wsparciu najbliższych stara się iść do przodu i brać to co mu życie daje. Ten bohater również został bardzo fajnie wykreowany.

Fabuła - w tym momencie wypadałoby powiedzieć "ale coś takiego już było". Może nie dokładnie w takiej formie i o takiej treści, ale było. Niestety.
Nie zmienia to faktu, że książkę czyta się szybko, przyjemnie i z uśmiechem na twarzy.  Jest to lekka lektura na jeden wieczór.
Styl autorki na pewno trafia w wiele ludzkich serc. Pokuszę się tutaj o określenie, że książka zdecydowanie nadaje się do młodszych ode mnie czytelników. Być może ja już robię się za stara na tego typu historie.

Ogólnie sam pomysł na fabułę miał potencjał. Autorka zahaczyła o trudne tematy typu choroba, samotność, rozczarowanie, poddanie się, rezygnacja, śmierć. Dodać do tego fajnie wykreowanych bohaterów mamy bardzo trafiony materiał na książkę. Niestety coś poszło nie tak.
W pewnym momencie poczułam zwyczajnie, że znajduję się w zbyt słodkim i sztucznym świecie, który tak na prawdę nie istnieje. O czymś takim marzyłam jako nastolatka, teraz jako mężatka wiem, że to tylko idealistyczne marzenia większości romantyczek. Takie rzeczy dzieją się tylko w książkach. Polubiłam bohaterów, którzy w pewnym momencie zostali przesłodzeni i obciekali lukrem. Za dużo. Za słodko.

Nie tylko ja, ale zapewne większość z Was przy czytaniu książki, kiedy obdarzymy bohaterów sympatią życzymy im zwyczajnie wszystkiego co najlepsze, happy endu. I fajnie, to się chwali. Jednak tutaj, wszystko na siłę było mało realne. Zabrakło mi emocji, świeżości, zaczęłam się nudzić. Może w tym wypadku byłoby lepiej złamać czytelnikom serce i wprowadzić bardziej brutalne zakończenie? Nie zawsze pozytywne zakończenia są gwarancją dobrego odbioru, ale emocje, które będą nam się kojarzyć z konkretnym tytułem.
Próba wprowadzenia nastroju grozy poprzez epizod szpitalny również nie zrobiła na mnie wrażenia. Miałam wrażenie, że temat poległ od strony medycznej - było to niespójne i nierealne. Być może jestem bardzo wymagająca, ale jako absolwentka uczelni medycznej nie kupię pierwszej lepszej bajki, która jest nierzeczywista, objawy naciągane, ból do przeżycia, rokowania lekarzy poważne, a rekonwalescencja bardzo sprawna przy wykończonym organizmie. Tej historii nie kupuję. Kolkę jelitową bym kupiła, ale to nie.
Chciałabym jeszcze wspomnieć o okładce, która zwyczajnie mnie urzekła i która pokochałam. Z resztą ja chyba uwielbiam wszytko gdzie tylko odnajdę łapacz snów, a tutaj jeszcze widzimy go. Skradł moje serce.

Podsumowując. Uważam, że zagadnienia i bohaterowie to był trafiony zamysł. Nie wiem co poszło nie tak, dlaczego wszystko wyszło sztucznie, ale ja tej historii nie kupuję. Dla mnie to po prostu fikcja literacka, a nie prawdziwe życie. Dlatego nie rozumiem zachwytów i szumu medialnego, który powstał wokół tej powieści.
Książka na pewno przypadnie do gustu młodszym czytelniczkom, romantyczkom które marzą o takim uczuciu, idealnym męskim bohaterze i przygodach, które tutaj mają miejsce. Bardziej wymagające miłośniczki literatury będą zwyczajnie się już nudzić i stwierdzą, że to już było, dlatego tej grupie nie polecam tego tytułu.
Mimo wszystko nadal uważam, że w autorce jest potencjał. "Jak powietrze" było trafionym pomysłem, dlatego ja na pewno sięgnę po kolejną książkę autorki, aby na własnej skórze przekonać się czy "Wszystkie twoje marzenia" były tylko wypadkiem przy pracy, czy jednak nie.


Nawiązując jeszcze do tematu szczęśliwych zakończeń ( ale nie do tematu tej konkretnej książki) na prawdę mam wrażenie, że w ostatnim czasie mamy wysyp happy endów niczym grzybów po deszczu. Nie wiem czy autorzy boją się mocniejszych emocji, ale my czytelnicy na prawdę chcemy poczuć drżenie serca, adrenalinę i łomotanie w klatce piersiowej. Nie bójcie się złamać nam serca! Powinniście się bać zasłodzenia nam życia. W końcu cukier to cichy zabójca. Tutaj ta teoria również się sprawdza. Zabija Waszą twórczość powoli, ale systematycznie. Dlatego apeluję - nie bójcie się emocji i naszych łez! Bójcie się książek na jeden wieczór, tych które przeczytamy, odłożymy i które szybko wylecą z naszej pamięci.

Książkę oceniam na dwie miotły.


Pozdrawiam,
Zaczytana Wiedźma

24 komentarze:

  1. Książka czeka na półce na swoją kolej, ale zdążyła ją już przeczytać moja siostra i miała opinię podobną do Twojej, że "to już było" ale ogólnie fajna, wiekowo dzieli mnie z siostrą 10 lat - ciekawe czy też nie okażę się przypadkiem ze jestem już za stara na takie lektury ... ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No własnie ja chyba też się okazałam za stara, ale zmęczona tym gatunkiem.

      Usuń
  2. Miałam ochotę na przeczytanie tej książki, teraz mam wątpliwości. Ale być może dam jej szansę i sama ocenię :)
    biblioteczkamoni.blogspot.co.uk

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przeczytaj i daj znać. Być może to tylko moje odczucia.

      Usuń
  3. Pierwszy raz spotykam się z jakimiś minusami w tej historii, bo ciągle tylko czytałam sama zachwyty. Czytałam poprzednią książkę autorki "Jak powietrze" i mimo zachwytów wszystkich mnie nie zadowoliła. Jestem ciekawa tej historii. Czy tym razem mi się spodoba, czy także nie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A widzisz :) u mnie z kolei "Jak powietrze" bardzo się podobało dlatego tak wiele oczekiwałam od tej książki.

      Usuń
  4. Też właśnie spoytalam się tylko z plusami dla tej książki, ale nie każdemu musi się przecież podobać. Ja zdecydowanie odmawiam - książka zupełnie nie dla mnie

    OdpowiedzUsuń
  5. Szczerze mówiąc, to pierwszy raz o niej słyszę. Zgadzam się z Tobą w stu procentach, że okładka jest przecudowna. Jednak jeżeli jest tak, jak piszesz, czyli przesłodzona opowieść o idealnym chłopaku, to zdecydowanie ją sobie odpuszczam. Nie dla mnie. Nie mam zamiaru się męczyć :D

    https://karolina-czyta.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. JUak to mówią... tak wiele ksiązek, tak mało czasu dlatego wybieramy tylko te pewne tytuły.

      Usuń
  6. Hmmm, teraz zastanawiam się, czy wciąż ją trzymać na liście czytelniczej...
    Bookendorfina

    OdpowiedzUsuń
  7. Chcę ją przeczytać :) Co do happy endów -też jestem tego samego zdania,w ciągu ostatniego kwartału przeczytałam tylko 3 książki,które były go pozbawione ..Miłego weekendu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawda? Zdecydowanie za dużo tych szczęśliwych zakończeń. Czasami mogłoby dziać się coś innego.

      Usuń
  8. Właśnie dziś dotarła do mnie ta książka. Generalnie uwielbiam New Adult, ale z czasem faktycznie jak się czegoś robi za dużo, albo gdy jest za słodko, to wychodzi to mało naturalnie. Jestem ciekawa czy i mi to będzie przeszkadzać, czy jednak książka spodoba mi się na tyle, że przymknę oko na niedoskonałości ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. O tej książce do tej pory słyszałam same dobre opinie, a tutaj proszę. Ale coś mi się wydaję, że ja miałabym bardzo podobne odczucia - nie lubię kiedy autor przedobrza z fabułą i wtedy mamy coś bardzo sztucznego i nierealnego.

    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zaraz się okaże, że tylko mi jednej w tym kraju się nie podobała ;)

      Usuń
  10. Jednak dobrze zrobiłam, że nie przeczytałam tej książki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale wiesz, że to ja mogę być za stara na tego typu ksiązkę? :)

      Usuń
  11. Wydaje się, ze to literatura młodzieżowa. Miałam ją kupić swojej córce ale chyba jeszcze się zastanowię

    OdpowiedzUsuń
  12. Kochana! Z całego serducha polecam Ci dwie książki "Trzy i pół sekundy" (o dziewczynce chorej na sepsę, która umiera) oraz "Między niebem a Lou". Obie książki poruszają wątek śmierci, kończą się w sumie optymistycznie, ale można się przy nich wzruszyć i zapłakać. To zdecydowanie pozycje dla dojrzalszych czytelników. Kusiła mnie opisana przez Ciebie książka, ale dużej ilości lukru również nie lubię, bo na mdłości mnie zbiera i to chyba raczej takie new adult, więc nie dla mnie. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No ja własnie póki co omijam watek smierci szerokim łukiem. Tutaj nie do końca byłam świadoma, że fabuła zatacza o taką tematykę.

      Usuń

Cieszę się, że zostawiasz po sobie ślad. Na pewno Cię odwiedzę!

Będzie mi bardzo miło jeśli mnie polubisz!

Pozdrawiam,
Zaczytana Wiedźma