Zaufałam im. Biorę Was w ciemno!

Zastanawialiście się, kiedy nastąpił ten kulminacyjny moment, że czyjąś twórczość polubiliście, pokochaliście i teraz tylko żyjecie od premiery do premiery? No właśnie... Wyobraźcie sobie, że ja do tej pory nie zastanawiałam się głębiej nad tym. Po prostu czytałam, kierowałam się przeczuciem, intuicją, siódmym zmysłem, autosugestią? A może wszystkim na raz... W ostatnim czasie zaczęła mi ta myśl kiełkować w głowie i puszczać coraz głębsze korzenie czego efektem w ostateczności jest ten post.

 W chwili, w której uświadomiłam sobie co takiego rodzi się w mojej głowie analogicznie zaczęła powstawać lista autorów, których po prostu biorę w ciemno, "kupuję kota w worku" lub w ładnej okładce. Po prostu ufam im i chyba to jest w tym najważniejsze. Ufam im jako ludziom, nie ich twórczości. Bo to jest potem. Najpierw są ONI jako ludzie, jako osoby, które wlewają emocje w litery, w alfabet, który potem wypełnia moje życie emocjami. A ja niczym narkoman na głodzie czekam na kolejny fragment, a kolejną książkę, na kolejną datę w kalendarzu, na kolejne spotkanie...

Poniżej znajdziecie autorów, których biorę w ciemno, z całym dobrodziejstwem i dobrobytem 😆 (kolejność będzie przypadkowa).

Harlan Coben

Na punkcie jego książek to mam kuku. Można powiedzieć, że jest to moje świeże odkrycie ponieważ cały rok 2016 męczyłam książkę po książce. Zostały mi teraz tylko cztery do przeczytania więc sami możecie ocenić jak bardzo twórczość Cobena przypadła mi do gustu. To od niego zaczęła się moja przygoda z kryminałami i książkami z tego i sąsiedniego gatunku. Systematycznie zaskakuje mnie fabułą, kreacją bohaterów, ale przede wszystkim nieprzewidywalnością. W każdym razie oszczędza mi brutalność więc wiem, że bezpiecznie mogę czytać podczas jedzenia. W to wszystko wkomponowane są humorystyczne dialogi i refleksyjne przemyślenia, a jego cytaty krążą po innych książkach...

Kaja Kowalewska

... to waśnie między innymi w książkach Kai znalazłam namiastkę cytatów Cobena czym całkowicie skradła moje serce ("Play listy..."). W sumie z nią idę najdłużej przez życie, prawie od samego początku kiedy pojawiła się na FB. Chaos, który zawrócił mi w głowie i trafia za każdym razem w sam środek moich emocji powodując zniszczenie i zmuszając do zastanowienia. Bo taka własnie jest Kaja. Prawdziwa, szczera, brutalna, ale także ciepła, czuła, życzliwa. To taki dobry duch moich emocji, mojego sumienia. Często kiedy ja spadałam w dół jej słowa ciągnęły mnie ku górze. Magiczna dziewczyna, która potrafi zaczarować rzeczywistość, wywołać uśmiech i łzy. Teraz po prostu wiem, że sięgając po każdą kolejną jej książkę dostanę prawdziwe emocje niszczące mnie od środka, rozpadnę się pod szczerością i dosadnością jej określeń, łatwością nazywania uczuć, emocji, chaosu. Tak, tak... masochistka, ale i tak czekam na kolejne książki.

Artur Urbanowicz

To jest również moje świeże odkrycie w świecie książkoholizmu. Mistrzostwo w swoim fachu jeśli miałabym jakoś nazwać to zjawisko. Perfekcja. Każda książka, każde zagadnienie, którego dotyczy fabuła dopracowane w najmniejszym calu. Nieprzewidywalność to drugie imię autora. Tutaj znajduję znacznie inne emocje niż u powyższych osób. Być może zabrzmi to irracjonalnie, ale tu odczuwam pewien spokój. Po prostu wiem, że przepadnę wraz z rozwojem wydarzeń, a fabuła zwyczajnie mnie zabije. Znowu dam się zrobić w jajo i zostanę wyprowadzona w maliny. Świadomie w to wchodzę i czekam na kolejną refleksję z jaką przyjdzie mi się zmierzyć podczas następnej książki. Wiecie, jeszcze nie było premiery "Grzesznika" a ja już czekam na przyszłe książki.

K.N.Haner

Typowo babska tematyka - nie można zapomnieć o Kasi, która od jakiegoś czasu systematycznie rozpycha się na mojej półce z książkami ( i na lodówce swoimi magnesami!). Moje wakacje w tym roku są pod patronatem mafijnego świata i niebezpiecznych mężczyzn więc idealnie w klimacie książek Kasi. Zaczęło się niewinnie, babska ciekawość do Morfeusza, a potem z kolejną przeczytaną powieścią chciałam więcej i więcej i więcej... I nie zwiodłam się. Są te elementy, które lubię w lekturach, jest nastrój przez który nie mogę spać po nocach, jest napięcie przez które spóźniam się do pracy. I wiecie co? Czasami sobie myślę... nie no już mnie chyba nic nie zaskoczy, nie wzruszy, nie załomocze mi serce. A potem zjawia się kolejna książka K.N. Haner, a ja przepadłam. Do moich drzwi puka Książkowy Kac oznajmiając mi, że najwyższy czas się ogarnąć i przetrawić przeczytaną historię.

Laurelin Paige

Jeśli już jesteśmy przy typowej babskiej literaturze, a w dodatku smacznej to nie wolno zapomnieć o Laurelin Paige. Mam wrażenie, że autorka znalazła złoty środek jak połączyć wszystkie emocje, dawkę erotyzmu, niebezpieczeństwo i stworzyć z tego coś bardzo dobrego. Tutaj wychodzi ze mnie ten mniej Wiedźmowy Pierwiastek czyli kobieca osobowość. Zwyczajnie czasami lubię zatopić się w tego typu fabule, wyruszyć w mniej rzeczywisty dla mnie świat i zapomnieć o rzeczywistości. I jeszcze nigdy się nie rozczarowałam, a to jest w tym wszystkim najważniejsze. Po prostu wiem, że będzie dobre, w moim stylu.

Zerkam jeszcze na moją biblioteczkę i zastanawiam się czy kogoś nie pominęłam. Jest wielu autorów, których lubię, po których sięgam z przyjemnością. jednak to tym powyższym chyba ufam tam na 110%. Wiem, że mnie nie zawiodą, że emocje, które znajdę między wierszami będą prawdziwe, a nie tylko na potrzebę literacką. I chyba o to w tym wszystkim chodzi.

Kiedy był ten moment, że im zaufałam? Nie wiem... na prawdę nie wiem. To się zwyczajnie czuje, to po prostu jest. Przychodzi naturalnie, tak po cichu i zostaje w sercu już na zawsze...

A czy w Waszym sercu zamieszkał ktoś tak mocno jak ONI w moim?
Czytaliście ich książki?

Pozdrawiam,

Zaczytana Wiedźma