[PRZEDPREMIEROWO] "Grzesznik" Artur Urbanowicz

Każde działanie, każda decyzja niesie ze sobą konsekwencje. Ta zasada sprawdza się na wszystkich płaszczyznach życia. Świadomi swoich wyborów możemy przewidzieć następstwa, które mogą mieć miejsce. Czy również jesteśmy w stanie przewidzieć jakie będą efekty dobra? A skutki zła?

Marek Suchocki "Suchy" to największy mafioso w Suwałkach. Szacunek zyskał poprzez strach i swoje metody postępowania. Jest jedynym liderem w rejonie, jednak wszystko ma zmienić się w momencie kiedy na wolność wychodzi jego konkurent Grzegorz Samielewicz zwany Grzesznikiem. Sławę zdobył jako lokalny psychopata, który nie przebierał w metodach i środkach ze swoją brutalnością.

Marek postanawia unicestwić wroga, jednak wydarzenia przybierają niespodziewany obrót, a Suchy ląduje w szpitalu z rozbitą głową i wstrząsem. Po tych wydarzeniach dzieją się rzeczy, które do tej pory nie miały racji bytu... Suchy widzi i czuje to czego zwykli ludzie na co dzień nie dostrzegają. Ściany zaczynają go parzyć, a jego własne dzieci nie zachowują się naturalnie. Krok po kroku zmienia się cała rzeczywistość Marka - zarówno na tle "zawodowym" jak i rodzinnym...

Zastanawiam się od czego zacząć. Po zapoznaniu się z lekturą "Gałęziste" byłam przygotowana na wiele aspektów, które zwyczajnie nie będą mieściły mi się w głowie. Nie oszukujmy się, ale zakończenie obydwu książek wyprowadzi w las nawet najbardziej oczytanego książkoholika. 

Więc jako osoba, która doświadczyła już emocji autorstwa Pana Artura mniej więcej zakładałam czego tym razem mogę się spodziewać. I tutaj należy bardziej podkreślić słowo "mniej" bo więcej to było tylko niewiadomych w mojej głowie... Biorąc się za tą lekturę założyłam sobie - już więcej nie dam się oszukać, wyprowadzić w las i uwierzyć w to co "widzę" na pierwszy rzut oka podczas czytania. A zakończenie? Tym razem na pewno je przewidzę! Tak, tak... naiwna kobieto.

Zaznaczę na wstępie, że "Grzesznik" i "Gałęziste" to dwie różne książki, które bardzo się od siebie różnią - zarówno emocjonalnie jak i strukturalnie ( to chyba dobre określenie).

Emocjonalnie - ponieważ mam wrażenie, że tych emocji jest tutaj zdecydowanie więcej i są znacznie wyższego kalibru. Na pewno wywiercą dziurę w głowie i sprawią, że długo będziemy omijać lustra z daleka.

Strukturalnie - książka mi się bardziej podobała. Opisy przyrody i otoczenia zostały zredukowane do niezbędnego minimum. Jest bardzo dużo akcji i dialogów. Główni bohaterowie wykreowani w sposób mistrzowski, zamysł na fabułę do tej pory nie mieści mi się w głowie ( uwierzcie mi, że opis na okładce to wierzchołek wierzchołka góry lodowej). Historię poznajemy tylko z perspektywy Suchego, widzimy ją jego oczami i czujemy targające nim emocje.

Bohaterowie - jest ich wielu. Suchy, jego żona, dzieci, siostra, matka, kumple po fachu, Martyna, Grzesznik i jego banda ( najbardziej trafne określenie na poczet recenzji). Każdy dopracowany perfekcyjnie, każdy wyprowadzi Czytelnika w ciemny las.

Najbardziej poznajemy jednak Suchego, to wokół niego dzieją się wszystkie wydarzenia. Drugą postacią, którą również poznajemy lepiej jest sam Grzesznik, jednak on zaskoczy nas nie raz swoją inteligencją. No i należy wspomnieć tutaj jeszcze o kobiecej sylwetce, która namiesza, oj namiesza w tym niebezpiecznym świecie. Podsyciłam Waszą ciekawość? Czytajcie zatem dalej!

Kiedy już mniej więcej odnajdziemy się w fabule, pogodzimy się z wydarzeniami, które zaserwował nam autor i zaintryguje nas postać Grzesznika wsiadamy na karuzelę niekontrolowanych wydarzeń, która ponownie wywróci wszystko do góry nogami. Dobre stanie się złe, a złe dobre. Nagle okazuje się, że bohaterowie pozamieniali się miejscami, a Suchy konsekwentnie traci wszystko na czym mu zależało - grę w piłkę, samochód, rodzinę, kumpli, przyjaciela. Kara jaka go spotka za dotychczasowe życie i wszystkie przewinienia jest bardzo brutalna i nieprzewidywalna.

Co jeszcze?

Suchy mimo, że jest łobuzem i bandziorem zyskuje naszą sympatię. Najnormalniej w świecie czujemy sympatię do tego gościa i w drodze zwykłej empatii współczujemy mu i ubolewamy nad jego losem. Jednak z drugiej strony jego życie pełne egoizmu i hipokryzji w końcu zbiera żniwa.

Grzesznik - ta postać intryguje. Swoją mądrością, inteligencją i mrocznym klimatem jaki się wokół niego rozciąga. Sposobem w jaki eliminuje swoje słabości i opieką jaką otacza swoich ludzi. Gdzieś pomiędzy tym wszystkim pojawiają się ludzkie odruchy, zrozumienie, rozmowa, czas... Oczywiście jest również bezwzględność, ale wydaje się być ona drugoplanowa. Tak, tak... bardzo intrygująca postać.

I Ulka - która niby jest, a jej nie ma. Niby zawsze pomocna, a jednak egoistka. Sprzeczna osobowość, za którą nie idzie nadążyć. Osoba, której jako pierwszej przestałam ufać w tej książce choć to moja imienniczka. Nawet miałam wrażenie, że to najbardziej czarna mentalność w tej historii. A poprzez swój charakter namąci nam w głowach.

Fabuła z pozoru prosta - dwóch bossów mafii i walka o stołek. Nie oszukujmy się, nie będzie w tej relacji cudownej przyjaźni i happy endu. W tym środowisku lider jest tylko jeden. Jednak istnieje też druga płaszczyzna wydarzeń, która uzmysłowi Wam się dopiero na końcu, a może po ponownym przeczytaniu lektury?

Język lekki i przyjemny. Bardzo dużą zaleta autora jest sposób przedstawiania wydarzeń i ta niebywała lekkość połączona z niezwykłą naturalnością. Jeszcze szybciej połykamy stronę za stroną, które wkrótce zaczynają parzyć...

Suchy przekona się o swoich słabościach, o tym ile dla niego znaczy rodzina, jak bardzo zachwiane są jego zasady, system wartości, a kręgosłup moralny... czy coś takiego istnieje w jego życiu? Tutaj nie ma sentymentów, drugiej szansy. W mafijnym świecie wszystko jest albo białe albo czarne. Marek podczas swojej kary również zauważy, że ma tylko dwa wyjścia - czarne lub białe. Jednak czy aby na pewno zgodzimy się z tą zasadą?

Na studiach miałam metody manipulacji, które przydały się bardzo owocne podczas tej przygody. W wielu momentach zapalała się w mojej głowie czerwona lampka ostrzegawcza, jednak tych momentów, w których straciłam czujność i dałam się zmanipulować było jeszcze więcej. I nasuwa mi się tylko jedna myśl - Oj nie ładnie tak sobie z Czytelnikiem pogrywać.

Kiedy już wydaje się nam, że wszystko wiemy i nic nas nie zaskoczy zakończenie wywierca nam dziurę w brzuchu i sprawia, że nad wszystkim musimy się zastanowić ponownie. Nie tego się spodziewaliśmy, choć na pewno znajdziemy tutaj emocje, których szukamy podczas literackich podróży. 

Nie wiedziałam w jak bardzo brutalny świat przeniesie nas "Grzesznik" dlatego nauczona żołądkowym doświadczeniem zasięgnęłam u źródła jak bardzo drastycznych scen się spodziewać. I tutaj Was uspokoję, zwłaszcza osoby, które podobnie jak ja nie przebadają za przemocą na kobietach.  Spokojnie możecie czytać, ten aspekt jest z wyczuciem wkomponowany w całość książki.

Nieprzewidywalność autora - tutaj można napisać całą pracę magisterską. Serio. Celowo nie rozdrabniałam się aby zostawić Wam radość czytania przy jak najmniejszej ilości szczegółów. Jednak nie byłabym sobą gdybym nie wspomniała, że nie tylko pomysł na fabułę, ale również pokierowanie losami bohaterów w sposób tak mistrzowski jak tutaj sprawia, że na końcu książki musimy złapać głęboki oddech. I wtedy dopiero uzmysłowimy sobie jak genialnie całość została skonstruowana, a my kolejny raz nie daliśmy rady przewidzieć przebiegu wydarzeń. 
Pomysłowość? Nie wiem czy tą coś jeszcze przebije. Jeśli kolejne książki nadal będą na tak wysokim poziomie, to ja na pewno w końcu umrę zabita fabułą powieści.

Podsumowując - "Grzesznik" wywoła refleksję chyba na każdym Czytelniku, zmusi do zatrzymania się, zastanowienia, być może i wniosków. Na pewno wywoła w Was sporo emocji, przeróżnych. U mnie pojawiły się też łzy i to na pewno nie ze wzruszenia. Śmiało mogę powiedzieć, że to nie jest książka, którą przeczytacie i odłożycie. Zapadanie ona w waszych głowach na długi, długi czas. Wielokrotnie będziecie do niej wracać i wracać. Niepokój, dreszcze, strach będą Waszymi towarzyszami podczas tej przygody. A ja mogę tylko powiedzieć, że jeśli po przeczytaniu książki "Gałęziste" omijacie lasy z daleka, to do tej listy koniecznie teraz dodajcie lustra, a latarka niech będzie Waszym nowym przyjacielem.

PREMIERA:

7 sierpnia 2017

Książkę oceniam na pięć mioteł.

Za możliwość przeczytania dziękuję autorowi i wydawnictwu:

 Pozdrawiam,

Zaczytana Wiedźma