"LADIES MAN" Katy Evans

Gdy trafi nas strzała Amora nie potrafimy normalnie funkcjonować. Świat dostrzegamy w innych barwach, a gesty, słowa i ciszę interpretujemy inaczej niż dotychczas. Z pozoru niezauważalne dla innych drobnostki zaczynają mieć dużo większą wagę. Tylko jak oddzielić rozum od serca? Jak wybrać tą bezpieczniejszą dla nas drogę?

Gina i Tahoe ustalili granice swojej przyjaźni. Mimo, że czują między sobą wzajemną chemię trzymają się stopy przyjacielskiej. Tak dla nich obojga jest łatwiej, bezpieczniej.

Gina stara się poukładać swoje życie, uporządkować emocje po zdradzie jakiej doświadczyła. Jej zranione serce jest bardzo zdystansowane do mężczyzn. Ostrożnie buduje relacje, tak na prawdę chroniąc siebie, ale stawiając także mur bezpieczeństwa, przybierając maskę. Jednak mimo tego Tahoe jest w stanie dostrzec jej prawdziwą naturę, zobaczyć słabości i lęki Giny. To w swoim towarzystwie oboje czują się najlepiej, najbardziej swobodnie. Jednak dla niego nie istnieje coś takiego jak stały, monogamiczny związek. Nie oszukujmy się Tahoe to łowca panienek i okazji. Jak w związku z tym poradzić sobie z buzującym pożądaniem i ustalonymi wcześniej zasadami?

Gina zalicza się do grona tych rozsądnych i poukładanych kobiet. Nie wpakuje się w układ aby być panienką na jedną noc. Wybiera przyjaźń, która bardzo dużo ją kosztuje, ale jest dla niej najcenniejsza. Nie dlatego, że Tahoe Roth to bogaty facet, ale dlatego, że zawsze może liczyć na jego obecność i wsparcie. Za wszelką cenę dziewczyna chce się czuć potrzebna i kochana. To właśnie te czynniki sprawiają, że postanawia spróbować zaangażować się w nowy związek i ułożyć sobie życie. Jednak to nie przy swoim chłopaku czuje się szczęśliwa, to nie przy Trencie czuje się najbardziej swobodnie. Jak w związku z tym poradzić sobie z uczuciem, które żywi do największego casanovy?

Tahoe nigdy nie angażuje się w relacje damsko-męskie. Dla niego są tylko jednonocne przygody. Nie jest w stanie zliczyć ilości kobiet, które przewinęły się przez jego łózko. Tak żyje mu się łatwiej, bezpieczniej dla samego siebie. Mimo ustalonych wcześniej zasad wszystko pcha go w stronę Giny. Jednak z jakiegoś powodu mężczyzna wybrał taki a nie inny tryb życia. Czy przyjaźń, która między nimi istnieje ma możliwość funkcjonowania kiedy w grę wchodzi pożądanie? Czy jakakolwiek relacja jest między nimi możliwa?

Nie da się ukryć, że po książki Katy Evans sięgam z dużą przyjemnością. Wykreowani przez nią bohaterowie mnie nie męczą, nie irytują. Fabuła zawsze jest lekka i mimo, że nie brakuje emocji zmierza w pozytywnym kierunku. Czyta się ją szybko i przyjemnie. To taki sprawdzony patent na spokojne popołudnia. To także pewniak jeśli chodzi o szybsze bicie serca. Jednak to wszystko jest dobrane w odpowiednich proporcjach, a pikantne momenty nie zdominują nam powieści. 

Tak również było i tym razem. Mimo, że tytuły książek można interpretować dwuznacznie nie jestem zmęczona czy przytłoczona pikantnymi chwilami. Nawet zaskoczył mnie fakt, że jest ich tutaj tak mało, a uczucia i emocje budowane są stopniowo. Nie ukrywam, że bardzo mi się to podobało.

Rodzące się uczucie między Giną a Tahoe pojawia się stopniowo i tak też ewoluuje. I to mi się podoba najbardziej. Wszystko na swoim miejscu i chociaż jedna relacja dzieje się we właściwej kolejności. Mimo, że jest to trudny układ, w którym nie ma nic więcej poza przyjaźnią, a buzujące uczucia to coś nieplanowanego, zarówno Gina jak i Tahoe wybierają bezpieczniejszą dla siebie alternatywę, dzięki której ich relacja nie jest zagrożona. Żadne z nich nie chciałoby stracić tego drugiego, ani zrobić kroku do przodu. Tkwią, mimo, że pożądanie coraz mocniej daje o sobie znać.

Oboje muszą sobie wiele wyjaśnić, przez wiele przejść i przekonać się jak bardzo mogą na siebie liczyć nim zdecydują się cokolwiek w swoim życiu zmienić. Tylko czy podjęte decyzje będą właściwe?

Nie będę ukrywać, że nie jest to książka, która zrobi na Was wielkie wrażenie i zakorzeni się w Waszych głowach. Nie. Jest to lekka książka na leniwe popołudnie, na spokojny wieczór. Przyjemna historia, przy której miło spędza się czas. Typowa powieść na jeden wieczór, o której pewnie się szybko zapomni. I nawet jeśli tak będzie to mam świadomość, że okładka zostanie w Waszych głowach na dłużej bo ma w sobie coś magicznego, hipnotyzującego od czego nawet ja nie potrafię oderwać oczu. Po prostu przepadłam. 

Mimo wszystko jeżeli szukacie czegoś przyjemnego, lekkiego co przy okazji buduje napięcie, a nie jest przepełnione gorącymi scenami to ta książka na pewno jest dla Was.

Książkę oceniam na cztery miotły.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu:

  

Pozdrawiam,

Zaczytana Wiedźma