zaczytana wiedźma: "Dyskretne szaleństwo" Mindy McGinnis

Ludzki umysł od zawsze fascynował i intrygował. Jego niezbadane możliwości stanowią zagadkę nawet dla największych specjalistów. Jak bardzo można odsunąć emocje aby przetrwać największe piekło swojego życia? Jak bardzo można wyciszyć swoją osobowość aby nie zwariować?

Grace od kilku lat przechodzi piekło na ziemi, a dzieciństwo nie miało kolorowych barw. W konsekwencji ląduje w ośrodku dla obłąkanych na kilka miesięcy. Nie jest to zwykły przytułek... personel nie obchodzi się delikatnie z podopiecznymi, nieustannie trwa walka o jedzenie, a każde złe zachowanie kończy się znęcaniem. Grace aby przetrwać te kilka miesięcy zamknęła się w sobie, przestała mówić, wyciszyła swoją osobowość.

Podczas pewnej uroczystej kolacji, w wyniku nieoczekiwanych zdarzeń atakuje lekarza. Traci wtedy coś dla siebie najcenniejszego, coś po czym już zawsze będzie próbowała się pozbierać. Za karę ląduje w brudnej i mokrej piwnicy, gdzie każda godzina to walka o przetrwanie w ciemnościach. To właśnie tam, w tym mroku Grace zaczyna mówić i poznaje życzliwych sobie ludzi. Dzięki podstępowi udaje jej się opuścić mury piekła. Od teraz dziewczyna zostaje asystentką doktora Thornhollowa w sprawach zabójstwa kobiet. Wkrótce trafiają na trop seryjnego mordercy. To własnie wtedy dziewczyna musi zmierzyć się ze swoimi emocjami i demonami z przeszłości. Czy uda jej się wreszcie odnaleźć spokój? Czy uda jej się uratować siostrę?

Grace wie jak wygląda szaleństwo - towarzyszy jej ono od dłuższego czasu. To co widziała i słyszała na zawsze zostało już zapisane w jej umyśle. Przechodzi ona swój własny koszmar, który zdaje się nie mieć końca. Same wydarzenia to nie wszystko. Bystry umysł dziewczyny rejestruje i zapamiętuje obrazy, koszmary, twarze. To własnie one śnią się po nocach, nie dają zaznać spokoju.

Kiedy wreszcie udaje opuścić się ośrodek, w którym znęcano się nad nią oraz uciec daleko od swojego oprawcy Grace musi zmierzyć się ze swoimi lękami. O dziwo jej jej obojętne to co się z nią stanie. Za wszelką cenę pragnie chronić swoją siostrę. Niestety to oznacza zmierzenie się z oprawcą raz jeszcze oko w oko.

Ale to nie wszystko... dziewczyna w zamian za wolność szuka sprawców morderstw. Kiedy trafia na trop seryjnego mordercy zmienia się wszystko, a wspomnienia wracają. Czy doktorowi Thornhollowi uda się uratować Grace nim popadnie w otchłań swojej ciemności?

Bardzo lubię dobre thrillery, które trzymają w napięciu i dopiero na końcu swojej fabuły przynoszą czytelnikowi ulgę i wytchnienie.

Zastanawiałam się czy ta fabuła zaciekawi mnie, porwie i oczaruje. W ostateczności nie umiałam oderwać się od książki, a kilka ostatnich stron czytałam z duszą na ramieniu. Jak się okazuje ośrodek dla obłąkanych stanowi dobre podłoże do napisania wielu kryminalnych historii.

Czyta się szybko i lekko co sprawia, że całość wygląda jeszcze bardziej efektywnie. Lekki styl pisania sprawia, że płynnie zmierzamy ku finałowi wydarzeń.

Sylwetki bohaterów, które zostały stworzone, są dopracowane i doszlifowane. Bardzo mocno poznajemy osobowość, każdej z głównych osób. Możemy wejśc w umysł Grace i zrozumieć mechanizm jej postępowania. Wiemy czym kieruje się doktor Thornhollow oraz jakie są jego słabości.

Jednak w tym całym szaleństwie znajdujemy tez przyjaźń i poczucie opieki oraz akceptowanie innych bez względu na ich odmienność.

Zauważamy, że nie wszystko jest białe lub czarne, a życie i postępowanie ludzie może mieć wiele innych odcieni. To, że człowiek trafił do takiego miejsca, nie oznacza, że jest gorszy, nie trzeba mu okazywać szacunku, troski, ciepła czy uśmiechu. Nie jest osobą gorszej kategorii, wyrzutkiem społeczeństwa. Właśnie tego typu miejsca mają reanimować duszę, leczyć emocje i uczyć żyć. Żyć na tyle, na ile pozwoli nam nasze dyskretne szaleństwo...

Książkę oceniam na cztery miotły