"Zły Romeo" Leisa Rayven

Dzięki sztuce, aktorom i ich mistrzowskiej grze możemy przenieść się w inną historię, poczuć emocje, które widzimy, "kupić" to w czym wizualnie uczestniczymy. Dajemy się ponieść chemii, którą czujemy i wydawałoby się nawet, że możemy ją dotknąć. Widz jest największym krytykiem i bardzo szybko dostrzeże mankamenty sztuki autorskiej i fałszywe emocje. A co jeśli chcemy ukryć kumulujące się w nas emocje, zapieczętować je głęboko, na dnie duszy?

Pod koniec maja zabrałam się za książkę, która już od jakiegoś czasu porastała kurzem na mojej półce. Postanowiłam okazać trochę Wiedźmowego Miłosierdzia i zabrać się za poznanie historii  Cassie i Ethana, którzy wcielili się w postać sławnego Romea i Julii.

Zabierając się za czytanie poznajemy dorosłą Cassie, która dostała główną rolę w obiecującej historii miłosnej. Jej scenicznym partnerem ma być Ethan, z którym łączyła ją bardzo intensywna i namiętna przeszłość. Oboje nie mieli ze sobą kontaktu od trzech lat. Czy teraz, po latach, uda im się stworzyć aktorski duet i podołać wyzwaniu, które przed nimi stanęło? Jak bardzo wydarzenia z przeszłości wpłynęły na teraźniejszych bohaterów?

Na początku muszę zaznaczyć, że akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych - teraźniejszej i 6 lat wcześniej. Wydarzenia są przeplątane - abyśmy mogli poznać historię relacji Cassie i Ethana.

Młoda Cassie to niepokorna i ambitna dziewczyna, która wyjechała daleko od rodziców, aby realizować swoja aktorską pasję. Zaczęła też swoje dorosłe życie bez nadzoru domowego. Przyznam szczerze, że jej osobowość, a zwłaszcza prywatne przemyślenia niejednokrotnie mnie zaszokowały. Cóż... jej zainteresowanie anatomią człowieka budziło we mnie zdziwienie. Widocznie jako mężatka straciłam niektóre pomysły, którymi Cassie została obdarowana nadprogramowo. A może własnie na tym miała polegać kontrowersyjna młodość naszej bohaterki. 

Młody Ethan to człowiek pokaleczony emocjonalnie. Zraniony, szukający akceptacji u ojca, minimalnego docenienia. Eksponowanie uczuć na zewnątrz jest dla niego najtrudniejsze. Mur, którym otoczył swoje "ja" blokuje go także na scenie.

Wszystko zmienia się kiedy poznaje Cassie. Chemia, która pojawia się między nimi spontanicznie sprawia, że wyrażanie emocji, myśli, opinii, gry aktorskiej wychodzi obojgu naturalnie, prawdziwie.

Kiedy ta dwójka młodych, przyszłych aktorów wciela się w rolę Romea i Julii, wszystko między nimi się zmienia, a oni sami muszą uporządkować relację, która między nimi się narodziła. 

Jednak coś musiało pójść nie tak skoro drogi tych dwojga ludzi się rozeszły i to aż na trzy lata, a w zamian za to pojawiła się nienawiść.

Dorosła Cassie paja bardzo negatywnymi emocjami do Ethana. Nie ma zamiaru mieć z nim kontaktu poza sceną, nie chce z nim rozmawiać i niczego wyjaśniać. Liczy się tylko i wyłącznie scena. Natomiast intencje chłopaka są znacznie inne...

Sięgając po tego typu książki zastanawiam się zawsze, czy nie poznam zdublowanej historii? Czy nie będę się nudzić? Ale w końcu zawsze przecież mogę poznęcać się nad bohaterami, prawda?

Dzisiaj poznęcam się tylko trochę.

Postać Cassie w pewnym sensie podchodzi mi pod niewyżytą nimfomankę. Jeśli kogoś uraziłam to najmocniej przepraszam, ale takie były moje subiektywne odczucia. Momentami miałam nawet wrażenie, że mogłaby się bardziej sprawdzić w Greyu niż tutaj jako napalona dziewica na wolności. Zupełnie mi nie pasuje to do jej osobowości, no ale co zrobić? Równie sprzeczne w jej charakterze było to, że niczym kameleon wpasowywała się w grupę i robiła wszystko aby zyskać jej akceptację. Cóż, może aktorzy tak mają - nie wiem. Jednak postać Ethana działa na nią otrzeźwiająco i na tej płaszczyźnie przynajmniej była sobą. Nie trwało to długo, ponieważ jej nieujarzmiona natura sprawiała, że w obecności chłopaka libido przekraczało standardową normę. Cóż, może właśnie musiała być tak kontrowersyjna.

Na szczęście "na stare lata" udało jej się dorosnąć i bardziej realnie patrzeć na sytuacje i własne emocje.

Sam Ethan mam wrażenie, że pełnił rolę stałej niezmiennej w życiu dziewczyny. Jego opanowanie i powściągliwość jak na młodego mężczyznę była hmmm... niecodzienna. Zastanawiałam się czy z nim pod względem anatomicznym jest wszystko w porządku. Na szczęście autorka, aż tak bardzo go nie skrzywdziła morfologicznie, natomiast pokiereszowała jego emocjonalną stronę. Czasami dla fabuły tak trzeba. W związku z tym chłopak jest emocjonalnie zamkniętym człowiekiem, który standardowo zakłada czarny scenariusz już na samym wstępie. W związku z tym nie wchodzi w relacje damsko-męskie bo to się po prostu nie uda. Można i tak.

Chemia jaka powstała przy pierwszym kontakcie tych dwojga jest moim zdaniem niecodzienna. Nie wiem czemu, ale odczuwam, że ciut naciągnięta na potrzeby literackie. Jednak wyszła smacznie i gustownie więc nie ma efektu przesłodzenia wydarzeń.

Pomysł na fabułę? Cóż, autorzy w dzisiejszych czasach muszą się trochę wysilić aby wymyślić coś nowego, oryginalnego i wciągającego. Tutaj się udało. Przeplatanie przeszłości z teraźniejszością budziło moje zainteresowanie i za wszelką cenę chciałam się dowiedzieć co tak bardzo poróżniło tych dwoje. Dzięki takiemu zabiegowi możemy też poznać lepiej emocje i wydarzenia, które działy się na początku relacji naszych bohaterów oraz ich długą drogę do obecnego czasu. Tutaj jak najbardziej plus - nie nudziłam się poznając tą historię.

Warto zaznaczyć także, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie jesteśmy przytłoczeni niczym negatywnym, nikt nie umiera, nie ląduje w szpitalu i nie ma bogatego miliardera z pięcioma samochodami w garażu. Na szczęście!

Podsumowując. Mimo moich indywidualnych zastrzeżeń co do specyficznych zachowań bohaterów całość wypada dobrze. Nie odczułam przesłodzenia oraz nadmiernego polotu literackiego. Historia wydawać by się mogła banalna, ale jej prostota sprawia, że czytanie staje się miłe i lekkie. Spotkamy się tutaj z dość otwartym zakończeniem. Czyżby autorka chciała kontynuować historię tych dwojga? A może to również był celowy zabieg aby Czytelnik mógł sam zdecydować jaki będzie finish?

Książkę oceniam na cztery miotły

Pozdrawiam,

Zaczytana Wiedźma